Κάνοντας το απόγευμα το καθιερωμένο μου περπάτημα από την Αρβανιτιά προς την Καραθώνα, θυμήθηκα δύο ψηφίσματα του Δημοτικού Συμβουλίου:
το ένα για τη Γάζα – μια έκφραση αλληλεγγύης σε μια περιοχή που βιώνει ανείπωτη καταστροφή – και το άλλο για την Καραθώνα – μια συμφωνία για την προστασία της ελεύθερης πρόσβασης και έλεγχο στις προθέσεις του ΤΑΙΠΕΔ.
Κοινός παρονομαστής; Ψηφίστηκαν ομόφωνα. Συμφωνούμε όλοι.
Αλλά τι έγινε στην πράξη;
Για την Καραθώνα: Έγινε κάτι για να διασφαλιστεί ότι αυτός ο τόπος θα παραμείνει προσβάσιμος ,ελεύθερος και δημόσιος.
Ή αρκούμαστε σε μια δήλωση αρχών χωρίς ουσιαστικό έλεγχο για παρεμβάσεις;
Τα ψηφίσματα, όταν δεν συνοδεύονται από σχέδιο δράσης, χρονοδιάγραμμα και λογοδοσία, μετατρέπονται σε συμβολικές κινήσεις, χωρίς πραγματικό αντίκρισμα.
Αν θέλουμε έναν Δήμο με συνέπεια λόγων και πράξεων, δεν αρκεί να συμφωνούμε. Πρέπει να πράττουμε.
Το ψήφισμα της Γάζας είναι πρόσφατο όμως εκείνο το ψήφισμα της Καραθώνας ποιά είναι η τύχη του?
Έλενα Λεζε
