Ολοκληρώθηκε η αποσφράγιση των προσφορών για τη διαχείριση του φράγματος Πείρου – Παραπείρου στην Αχαΐα και πλέον περνά στα χέρια ιδιώτη. Πρόκειται για δυσμενή εξέλιξη, που επί της ουσίας παραγκωνίζει τον ρόλο των τριών δήμων και δίνει τον πρωτεύοντα ρόλο στη διαχείριση του πόσιμου ύδατος σε ιδιώτη. Κι αυτό μετά την άρνηση της διοίκησης Πελετίδη στον Δήμο Πατρέων να συμβάλει καθοριστικά στη δημιουργία διαδημοτικού φορέα με τη συμμετοχή τουλάχιστον 51% των τριών δήμων και το υπόλοιπο στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και το κράτος, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, από πόρους του υπουργείου Υποδομών.
Έτσι, λοιπόν, μετά την αποσφράγιση των φακέλων, όπου τρεις εταιρείες κατέθεσαν προσφορά, πληροφορούμαστε ότι ως ανάδοχος αναδείχθηκε η εταιρεία ΙΝΤΡΑΚΑΤ για την «ολοκλήρωση υπολειπόμενων εργασιών, λειτουργία και συντήρηση του έργου ‘Ύδρευση Πάτρας από τους ποταμούς Πείρο και Παραπείρο – Δίκτυα υδροδότησης υπολοίπων οικισμών Ν. Αχαΐας’». Αναμένεται η ανάρτηση της απόφασης στη Διαύγεια.
Να σημειωθεί ότι το ζήτημα είχε απασχολήσει τους Δήμους Πατρέων, Ερυμάνθου και Δυτικής Αχαΐας. Η εμπλοκή στο σχέδιο της συγκρότησης του διαδημοτικού φορέα προέκυψε από τη σθεναρή άρνηση του δημάρχου Πατρέων Κώστα Πελετίδη για συμμετοχή του δήμου στον διαδημοτικό φορέα με τον ισχυρισμό πως δεν έχει εξασφαλισμένα οικονομικά εχέγγυα για τη συντήρηση του φράγματος. Ο ίδιος ο δήμαρχος Πατρέων, μάλιστα, αρνήθηκε να εφαρμόσει την κατά πλειοψηφία απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για σύσταση διαδημοτικού φορέα.
Πάντως, ο δήμαρχος Δυτικής Αχαΐας Σπύρος Μυλωνάς είχε υπερθεματίσει για τη σύσταση, έστω και την ύστατη στιγμή, του διαδημοτικού φορέα, καθώς, όπως είχε πολλάκις δηλώσει, μόνο έτσι «διασφαλίζεται η διάθεση του νερού προς όφελος των δημοτών και των τριών δήμων». Διαφορετικά, όπως είχε προειδοποιήσει ο Σπ. Μυλωνάς, είναι «ορατός ο κίνδυνος της ένταξης του φράγματος στο ΤΑΙΠΕΔ». Παράλληλα, είχε εξηγήσει ότι αυτή τη στιγμή το κόστος για την άντληση των υδάτων μέσω γεωτρήσεων που πληρώνουν οι δήμοι προς τη ΔΕΗ είναι περί τα 3 με 4 εκατ. ευρώ, ενώ, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Πατρών, με τη λειτουργία του φράγματος αυτό θα περιοριστεί στα 2 εκατ. ευρώ.
Για το ζήτημα παρέμβαση έχει κάνει και ο επικεφαλής της παράταξης «Ώρα Πατρών» Γιώργος Ρώρος υπογραμμίζοντας ότι με τη σύσταση και λειτουργία του διαδημοτικού φορέα δημιουργείται «οικονομία κλίμακος» με ταυτόχρονη «μείωση έως και κατάργηση των αντλήσεων», τις οποίες κατά κόρον επιλέγει το τελευταίο διάστημα η διοίκηση Πελετίδη, χωρίς να λύνεται το πρόβλημα της σταθερής υδροδότησης της πόλης. Παράλληλα, επιτυγχάνεται «ο εξορθολογισμός των υπηρεσιών υδροδότησης επιφέροντας κέρδη προς όφελος των καταναλωτών με χαμηλότερα τιμολόγια στο νερό» τονίζει ο Γ. Ρώρος.
Μετά την είδηση της αποσφράγισης των φακέλων και την απόδοση της διαχείρισης του φράγματος σε ιδιώτη, σφοδρή ήταν η αντίδραση της «Ώρας Πατρών». «Το φράγμα σε ιδιώτη με προίκα 8,5 εκατ. ευρώ» ήταν το καταγγελτικό σχόλιο της «Ώρας Πατρών», που αποδίδει ευθύνες γι’ αυτή την εξέλιξη στην άρνηση του δημάρχου Πατρέων Κώστα Πελετίδη να στηρίξει τη σύσταση διαδημοτικού φορέα.
«Έφτασε και η ώρα της κρίσης των διαφορετικών πολιτικών σε σχέση με τη διαχείριση του φράγματος» τονίζει η «Ώρα Πατρών». «Τα συμπληρωματικά έργα και η διαχείριση του φράγματος για τα επόμενα πέντε χρόνια, όπως είχαμε προβλέψει μετά την εμμονική στάση του κ. Πελετίδη, έφεραν τον ιδιώτη» υπογραμμίζει στην ανακοίνωσή της εξηγώντας: «Η προκήρυξη είχε δύο σκέλη. Το ένα με 16 εκατομμύρια από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης για τα πρόσθετα έργα και το δεύτερο με 8,5 εκατομμύρια από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, δώρο δηλαδή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στον ιδιώτη για τη διαχείριση και τη λειτουργία του φράγματος».
«Το επιχείρημα του δημάρχου να διαχειρίζεται το κράτος το νερό και να το δίνει δωρεάν στον δήμο οδήγησε σε ιδιώτη» υπογραμμίζει η «Ώρα Πατρών» και διερωτάται: «Το κράτος θα διαφυλάξει το νερό ως κοινωνικό αγαθό ή ο δήμος;». Καταγγέλλει, μάλιστα, τον Κ. Πελετίδη για «στρουθοκαμηλισμό», υπενθυμίζοντάς του πως σε κάθε περίπτωση «δεν είναι ενδεδειγμένη πρακτική».
